دوستت دارم دفتر مشق من!
دوستت دارم مداد اِتود!
دوستت دارم زنی که دفتر مشق و سرانگشت و مدادم را
آشتی دادهای.
دوستت دارم مداد اِتود!
دوستت دارم زنی که دفتر مشق و سرانگشت و مدادم را
آشتی دادهای.
سنگم
آرام آرام مینویسم و خود را میتراشم
تا به شکل مجسمهای درآیم
که تو بودایش کردهای.
آرام آرام مینویسم و خود را میتراشم
تا به شکل مجسمهای درآیم
که تو بودایش کردهای.
از دهان من اگر حرفی نیست
کوتاهی از من است
نمیدانم چگونه از تو سخن بگویم
با دهانی از سنگ.
کوتاهی از من است
نمیدانم چگونه از تو سخن بگویم
با دهانی از سنگ.
شمس لنگرودی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر